Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 δουλεύω τα καλοκαίρια στο ύπαιθρο. Κουβαλώντας πάντα μαζί μου τα σύνεργα της τέχνης μου, ενώ κάθομαι πάνω στα βράχια, ζωγραφίζω με λάδια όρμους κυρίως της Κέας, της Τήνου, της Σύρου, πάνω σε ξύλο ή σε χαρτί. Όταν δεν μπορώ να έχω μαζί μου τα λάδια, κουβαλώ πάντα ένα σημειωματάριο σε σχήμα βιβλίου και το κουτί με τις ακουαρέλες μου. Σιγά σιγά ανακαλύπτω ότι το μνημειώδες που αναζητούσα προηγουμένως ζωγραφίζοντας ιστορικές παραστάσεις, τώρα μετά το 1997, μπορώ να το βρώ στους ορεινούς όγκους νήσων του Αιγαίου. Όσο προχωράω τη δουλειά μου, θέλω να αποδώσω τη διαφάνεια του νερού, το «δέρμα» του βουνού, τα χρώματα των πετρωμάτων.
